Gebroken pols
Polsfractuur

Bij een gebroken pols zijn een of meer botten in de polsregio gebroken. Een breuk ontstaat meestal door een val op de uitgestrekte hand. Een gebroken pols geeft hevige pijn en soms is er een afwijkende stand van de onderarm te zien.

De pols is een ingewikkeld gewricht dat is opgebouwd uit twee onderarmbotten en acht handwortelbotten. Een gebroken pols duidt op een breuk van een of beide onderarmbotten: de ellepijp (ulna) en/of het spaakbeen (radius). Het uiteinde van het spaakbeen is het vaakst betrokken bij een breuk. Ook een breuk in een of meerdere van de handwortelbotten wordt gezien als een polsbreuk. De ernst van een gebroken pols kan variëren van slechts een scheur in het bot tot een verplaatsing van de botstukken.

Hoe ontstaat een gebroken pols?

Meestal ontstaat een gebroken pols door een val op de uitgestrekte hand. Dit trauma (ongeluk) staat ook wel bekend als het FOOSH trauma, wat staat voor Fall On Outstretched Hand. Naast een val kan ook een directe klap op de pols of hand een breuk veroorzaken. Vechtsporten of sportactiviteiten met een valrisico, zoals skaten of snowboarden, geven een verhoogde kans op een gebroken pols. Ditzelfde geldt voor mensen die een onderliggende botziekte of osteoporose (botontkalking) hebben.

Symptomen bij een gebroken pols

Klachten die kunnen optreden bij een gebroken pols zijn hevige pijn, zwelling, een blauwe verkleuring en een standsafwijking van de pols. De pijn, meestal scherp van karakter, neemt toe bij beweging van de pols of hand.

Diagnose van een gebroken pols

De diagnose van een gebroken pols kan in veel gevallen al gesteld worden na een vraaggesprek en het lichamelijk onderzoek door een (huis)arts. Toch zal vrijwel altijd een röntgenfoto gemaakt worden om de ernst en locatie van de breuk in beeld te brengen.

Indien nodig kan er besloten worden om aanvullend een CT-scan of MRI-scan te maken. Deze onderzoeken zijn in staat de breuk met nog meer details in beeld te brengen en geven daarnaast meer informatie over bijkomende weefselschade aan bijvoorbeeld zenuwen of spieren.

Behandeling van een gebroken pols

De behandeling hangt af van de locatie en ernst van de breuk. Bij een scheur in het bot zal er vrijwel altijd gekozen worden voor een niet-operatieve behandeling. Ter bescherming en om het bot goed te laten genezen, wordt er vaak gekozen voor een gipsperiode van 4 tot 6 weken.

Bij een breuk waarbij de botten niet recht op elkaar staan (instabiele breuk), zijn er meerdere behandelopties. Een repositie (herplaatsing), waarbij het bot eventueel onder plaatselijke verdoving terug ‘gezet’ wordt, heeft de voorkeur en wordt gevolgd door een gipsperiode.

De andere optie is een operatie waarbij de chirurg het bot met pennen en platen vastzet. Deze ingreep wordt hoofdzakelijk uitgevoerd bij ernstige breuken of mensen met een slechte botkwaliteit.

In alle gevallen is het belangrijk om na de periode van gips of gedwongen rust de pols weer te trainen. Belangrijke behandeldoelen zijn herstel van beweeglijkheid van de pols en spierkracht van de onderarm- en handspieren.

De handfysiotherapeut is bij uitstek geschikt om dit behandelproces in goede banen te leiden. Behandelmethodes die veelvuldig gebruikt worden zijn onder andere mobiliserende technieken, oefentherapie, medical taping en behandelingen ter vermindering van pijn.

Deel dit artikel:

Gerelateerde onderwerpen

Botbreuken

• Gebroken been
• Gebroken duim
• Gebroken elleboog
• Gebroken enkel
• Gebroken hand
• Gebroken heup
• Gebroken hielbeen
• Gebroken knieschijf
• Gebroken kuitbeen
• Gebroken middenvoetsbeentje
• Gebroken nek
• Gebroken neus
• Gebroken rib
• Gebroken ruggenwervel
• Gebroken scheenbeen
• Gebroken schouder
• Gebroken schouderblad
• Gebroken stuitje
• Gebroken teen
• Gebroken vinger

Bekijk hier alle onderwerpen.