Hallo Ruud,Ruudjuh schreef: ↑18 okt 2024, 12:33Op 24 juli jongstleden op de eerste dag van onze vakantie op Kreta, een uur ba aankomst in het hotel, uitgegleden over ( bleek achteraf) een platgereden vijg.
Pijn! Enkel binnen no time voorzien van 2 tennisballen links en rechts kon niet meer lopen erop. Met taxi naar ziekenhuis in Heraklion, daar bleek na foto's dat mijn enkel ( fibula) was gebroken. Daar tot 2 x toe gips gezet ( 1x ging het fout) . Na 3 dagen gerepatrieërd. Dag na aankomst in Nederland naar ziekenhuis gegaan, daar bleek na foto's dat de boel geopereerd diende te worden. Eerst 2 weken in gipsspalk gezeten om de zwelling te laten slinken. 2 weken later geopereerd na een zenuwblokkade en ruggenprik is toen operatief een plaat met 6 schroeven geplaatst. Na de geslaagde operatie was er gekozen voor een drukverband in plaats van gips. Dit had voordelen ( werd mij verteld) opdat de enkel daardoor meer flexibel zou blijven.
Na de operatie 6 weken onbelast mobiliseren en het leewedeel van de tijd met het beel omhoog. Na 6 weken op controle in ziekenhuis, ik mocht gaan revalideren.
Ben nu bijna 3 maanden verder, dit zijn mijn klachten; ik heb continu het gevoel een zeer strakke band om mijn enkel te hebben. Mijn wreef is nog dik maar ook gevoelloos, branderige sensaties aan binnenzijde voet tot aan tenen.
Traplopen opgaand redelijk maar naar beneden bijna niet te doen ,krijg dan last van de achillespees.
Ik heb op dit moment het gevoel, dat mijn voet er bepaald niet beter op is geworden.
Ik kan alleen overmaatse sneakers aan omdat mijn rechtervoet gewoon nog dik is. Lopen op schoenen gaat ( naar mijn beleving) wat makkelijker dan op sokken.
Daarnaast heb ik een mentale duw gekregen, ik ben angstig geworden , bang om dit weer mee te maken.
Lopen gaat voor korte stukjes redelijk maar traag ( geen tempo) . Als ik gezeten heb kost het me veel moeite om op gang te komen. Vaak heb ik dan nog een kruk nodig.
Ik vraag me regelmatig af, of dit ooit nog goed gaat komen. Zeker ook de gevoelloze wreef en de branderige sensaties stemmen mij niet vrolijk.
Wellicht heeft een van jullie ook een dergelijke ervaring?
Groeten Ruud
Wat lijkt jouw verhaal op die van mij. Ook ik heb 24 juli op vakantie mijn enkel (fibula) gebroken. Na twee dagen weer terug in Nederland. Daar bleek dat ik geopereerd moest worden, 2.5 week later was ik aan de beurt. De operatie is goed gegaan, maar heb veel pijn bovenop mijn voet gehad. Ik denk dat het een soort zenuwpijn is geweest, heb nu nog steeds een gek gevoel als ik de bovenkant van mijn voet aanraak.
Dat strakke bandgevoel rond mijn enkel herken ik trouwens ook heel goed.
De chirurg zei dat ik ongeveer vier keer naar de fysio moest om weer normaal te kunnen lopen. Uiteindelijk ben ik twee keer per week fysio aan huis gaan doen, en dat heeft me echt geholpen. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. In de weken daarvoor zat ik er best doorheen, veel onzekerheid en het gevoel zo afhankelijk te zijn. Gelukkig kon ik dat met mijn fysio bespreken, en daardoor is veel van die onzekerheid verdwenen.
De fysio helpt ook om mijn enkel losser te maken door de verklevingen en het litteken te masseren. Dat doet echt pijn, maar ik merk wel dat het werkt. Thuis kan ik nu zonder krukken lopen, en traplopen gaat ook steeds beter. De trap op gaat goed, naar beneden is nog een beetje lastig. Buiten loop ik met één of twee krukken, en ik kan nu zo’n 500 tot 600 meter lopen. Als ik weer binnen ben, leg ik mijn voet omhoog met een icepack om de zwelling snel weg te krijgen.
Ik had echt niet verwacht dat een enkelbreuk zoveel invloed zou hebben, zowel lichamelijk als mentaal. Hopelijk vind jij ook een fijne fysiotherapeut. Heel veel sterkte en een goed herstel gewenst!
Groetjes Krienie