Het begon net een week voor onze wintwrsport vakantie ineens met pijn in m'n heup daarna ook de lies en later schaamstreek, bovenbeen en bovenkant knie.
Kon na een week m'n bovenbeen niet meer optillen de ski's op het voetenplankje zetten. Warmte van pittenzak en liggen hielp goed.

Na de vakantie naar de Fysiotherapeut deze zei al meteen van achter zijn bureau dat het geen hernia was me een lach in zijn ogen. Zo van, mensen denk altijd meteen dat ze een hernia hebben. Zonder checken van mijn ruggewervels terwijl ik vertelde dat ik in 2016 een hernia aan het S1/L5 gewricht heb gehad.
Zijn diagnose was dat m'n heup vast zat en daarna dacht hij aan het hele bekkengebied.

Na twee behandelingen ben ik naar een osteopaat gegaan. Deze zei "alle symptomen van een hernia aan L3/L4 gewricht (daar was ik inmiddels mbv internet ook al achtergekomen). Een beginnende hernia" was zijn conclusie.
Therapeuten zijn voorzichtig in hun uitspraken.

Ik heb even pijnstillers geslikt, asperine, paracetamol en ibuprofen maar echt maar een paar keer want ik kwam er al gauw achter dan ik dan meer ging doen dan ik kon. Ook nam ik houdingen aan die ik zonder pijnstillers niet hoefde te doen. Ik ben dus gaan liggen met pittenzakken, één onder mijn rug en één op mijn buik/lies/heup/bovenbeen/knie.
Ik kon hooguit een boodschapje doen van een half uurtje (met de auto, fietsen ging niet). Daarna snel weer liggen.
Veel op m'n matje gelegen om soepel te blijven. Geen krachttraining maar rekken en stechen.
Heb 10 weken op de bank gelegen en om in slaap te kunnen komen in de eerste weken een portje gedronken dat ontspant en dan voelde ik de pijn niet zo. Ook legde ik kussentjes onder m'n knie en moest ik op m'n rug slapen.

En ineens na 10 weken raakte de hernia-uitstulping de zenuw niet meer en kon ik weer langer dan een half uur zitten /staan/lopen en kon ik beginnen met het opbouwen van mijn spieren die erg slap waren geworden (dunne bovenbeen krijg je al meteen na een paar weken).

Tegenwoordig zeggen ze dat je pijnstillers moet slikken en in beweging moet blijven maar ik geloof in de ouderwetse manier (van 6 weken in de warme kruiken liggen) omdat je anders houdingen aan neemt die niet goed voor je zijn omdat je de pijn niet voelt. Ons lichaam is een vernuftig systeem wat heel goed aangeeft wat je moet doen en een zelfgenezend vermogen heeft. Alleen, wij mensen (werkgevers voor het geld of de werkdruk) willen weer zo snel mogelijk op de been zijn.

Mijn advies is, geef het de tijd om te genezen en intussen heb je tijd genoeg om eens te denken wat er in je leventje fout gaat en een plan te maken hoe je dat gaat veranderen. In mijn geval is dat minder lang op de bank liggen en meer buik- en rugspieren trainen.

Ook in het boek van Christiane Beerlandt "de sleutel tot zelf-bevrijding" staan veel suggesties voor psychische oorzaken waar je eens naar kunt kijken of je dat kunt aanpakken.

Succes met jullie zoektocht naar genezing. X