Hoi Maarten,
Wat heb jij een ontzettend vervelend en verkeerd herstel gehad na jou operatie. Ik kan hier enorm boos om worden, dat artsen dit advies geven. Herstel, revalidatie en fysiotherapie na een achillespeesoperatie is zo enorm belangrijk! Oke, er zijn een aantal die best prima herstellen (Vooral als ze niet meer willen sporten) maar een groot gedeelte heeft uberhaupt al moeite om na 9-12 maanden fysiotherapie weer volledig op het oude niveau te sporten. Dit komt mede door angst, maar helaas laat de praktijk ook zien dat de kracht helemaal niet, of niet voldoende terug komt. De arts heeft hier een grote rol in.
Maar wat ik begrijp uit jou verhaal is dat jij de eerste weken, maanden na jou operatie geen fysiotherapeut hebt gezien? En dit door het advies van de arts.
De operatie heeft een grote impact, de arts bepaald in belangrijke mate de lengte van de achillespees. Vermoedelijk doordat je angst hebt gehad, geen goed looppatroon en verminderde kracht is jou achillespees nog meer verkort. Hier heb je vermoedelijk zooltjes voor gekregen, waardoor de achillespees nog meer verkort. Met een verkorte achillespees is sporten zonder klachten onmogelijk. Zelfs gewoon lopen geeft al veel problemen. Hierdoor beland je in een enorme visuele cirkel, met allemaal andere blessures die ermee gemoeid gaan. Je lichaam gaat compenseren en andere dingen overbelasten.
Daarnaast speelt angst een hele grote rol bij achillespeesproblematiek. Bijna iedereen is bang voor het opnieuw scheuren van de achillespees. Angst is een hele slechte raadgever en een hele grote risicofactor op het opnieuw krijgen van blessures. Wanneer sport, bij jou basketbal ook nog eens echt je passie is, krijg je enorm veel mentale problemen.
Een second opinion heeft geen zin. Alleen eventueel opnieuw diagnostiek hoe jou achillespees er op dit moment uitziet, en wat je mag verwachten. Maar een arts kan weinig, alleen opereren. En dat zal niet gebeuren. Maar voor een andere mening of opnieuw onderzoek kan een second opinion wel zinvol zijn.
Mijn advies is om naar een goede sportfysiotherapeut te gaan, die jou verder gaan begeleiden. Dit is alleen een heel lang traject (dus niet blijven aanmodderen, maar een traject waar jij je volkomen aan overgeeft). En het resultaat is nog onbekend. Na 10 jaar zoveel ellende in die regio....?? Is de vraag wat nog haalbaar is (hier kan opnieuw onderzoek wel wat meer duidelijkheid in geven). Maar je lichaam kan wel veel oplossen, maar dan moet je aan 9-12 maanden intensieve revalidatie denken, met veel ups en downs. Ben je verder in goede gezondheid? En wat is je leeftijd? Zit je aan de antidepressivia? Dit zijn factoren die het herstel negatief kunnen beïnvloeden. (leeftijd boven 50 jaar is minder doorbloeding, minder herstel capaciteit over het algemeen)
Daarnaast eventueel mentale hulp of sportcoaching in het zoeken naar een sport die wel kan en jou dezelfde voldoening geeft.
Succes!
Hoi Maarten,
Wat heb jij een ontzettend vervelend en verkeerd herstel gehad na jou operatie. Ik kan hier enorm boos om worden, dat artsen dit advies geven. Herstel, revalidatie en fysiotherapie na een achillespeesoperatie is zo enorm belangrijk! Oke, er zijn een aantal die best prima herstellen (Vooral als ze niet meer willen sporten) maar een groot gedeelte heeft uberhaupt al moeite om na 9-12 maanden fysiotherapie weer volledig op het oude niveau te sporten. Dit komt mede door angst, maar helaas laat de praktijk ook zien dat de kracht helemaal niet, of niet voldoende terug komt. De arts heeft hier een grote rol in.
Maar wat ik begrijp uit jou verhaal is dat jij de eerste weken, maanden na jou operatie geen fysiotherapeut hebt gezien? En dit door het advies van de arts.
De operatie heeft een grote impact, de arts bepaald in belangrijke mate de lengte van de achillespees. Vermoedelijk doordat je angst hebt gehad, geen goed looppatroon en verminderde kracht is jou achillespees nog meer verkort. Hier heb je vermoedelijk zooltjes voor gekregen, waardoor de achillespees nog meer verkort. Met een verkorte achillespees is sporten zonder klachten onmogelijk. Zelfs gewoon lopen geeft al veel problemen. Hierdoor beland je in een enorme visuele cirkel, met allemaal andere blessures die ermee gemoeid gaan. Je lichaam gaat compenseren en andere dingen overbelasten.
Daarnaast speelt angst een hele grote rol bij achillespeesproblematiek. Bijna iedereen is bang voor het opnieuw scheuren van de achillespees. Angst is een hele slechte raadgever en een hele grote risicofactor op het opnieuw krijgen van blessures. Wanneer sport, bij jou basketbal ook nog eens echt je passie is, krijg je enorm veel mentale problemen.
Een second opinion heeft geen zin. Alleen eventueel opnieuw diagnostiek hoe jou achillespees er op dit moment uitziet, en wat je mag verwachten. Maar een arts kan weinig, alleen opereren. En dat zal niet gebeuren. Maar voor een andere mening of opnieuw onderzoek kan een second opinion wel zinvol zijn.
Mijn advies is om naar een goede sportfysiotherapeut te gaan, die jou verder gaan begeleiden. Dit is alleen een heel lang traject (dus niet blijven aanmodderen, maar een traject waar jij je volkomen aan overgeeft). En het resultaat is nog onbekend. Na 10 jaar zoveel ellende in die regio....?? Is de vraag wat nog haalbaar is (hier kan opnieuw onderzoek wel wat meer duidelijkheid in geven). Maar je lichaam kan wel veel oplossen, maar dan moet je aan 9-12 maanden intensieve revalidatie denken, met veel ups en downs. Ben je verder in goede gezondheid? En wat is je leeftijd? Zit je aan de antidepressivia? Dit zijn factoren die het herstel negatief kunnen beïnvloeden. (leeftijd boven 50 jaar is minder doorbloeding, minder herstel capaciteit over het algemeen)
Daarnaast eventueel mentale hulp of sportcoaching in het zoeken naar een sport die wel kan en jou dezelfde voldoening geeft.
Succes!