Bij specifieke lage rugpijn is er sprake van pijn in de onderrug waarvan bekend is wat de achterliggende oorzaak is. Bijvoorbeeld door een bepaalde ziekte of schade na een ongeval. Dit is bij de meerderheid van de mensen met lage rugpijn helaas nog niet het geval.
Voor de meeste lage rugklachten is geen specifieke structuur aan te wijzen die de rugpijn veroorzaakt. We noemen dit aspecifieke lage rugpijn. Ongeveer 90 procent van alle mensen met lage rugpijn valt binnen deze groep. Bij de overige 10 procent is wél te achterhalen wat de klachten veroorzaakt. Hier is sprake van specifieke lage rugpijn.
Specifieke lage rugpijn is een verzamelnaam voor verschillende aandoeningen die soms tot ernstige klachten kunnen leiden. De bekendste vorm van specifieke lage rugpijn is de hernia van de rug. Andere voorbeelden van specifieke lage rugklachten zijn infecties, tumoren, ontstekingen, aangeboren afwijkingen of een breuk in de ruggenwervel.
De rugpijn kan veroorzaakt worden door verschillende aandoeningen. Denk hierbij onder andere aan een hernia, een gebroken wervel of wervelinzakking door osteoporose (botontkalking), uitzaaiing van kwaadaardige gezwellen of tumoren (metastase), spondylolisthesis (verschoven wervel) en de Ziekte van Bechterew (chronische gewrichtsontsteking in de wervelkolom). Specifieke lage rugklachten komen vaker voor bij vrouwen.
Specifieke lage rugpijn gaat over het algemeen vaak samen met één of meer van de volgende kenmerken:
De diagnose wordt gesteld op basis van het verhaal van de patiënt, het lichamelijk onderzoek en eventueel uitgebreid beeldvormend onderzoek zoals een röntgenfoto's, een CT-scan of een MRI.
De behandeling verschilt per aandoening. In ernstige gevallen kan operatief ingrijpen overwogen worden.
Referenties
Faber, E., Custers, J.W.H., Ederen, C. van, Bout, J., Cin-jee, G., Kolnaar, B.G.M., Schotsman, R., Spinnewijn, W.E.M., Staal, J.B., Ten Cate, A. & Wildervanck-Dekker, C.M.J. (2008). Landelijke eerstelijns samenwerkings afspraak aspecifieke lagerugpijn. Huisarts Wet. 2008;51(9):S5-S9.
Mens, J.M.A., Chavannes, A.W., Koes, B.W., Lubbers, W.J., Ostelo, R.W.J.G., Spinnewijn, W.E.M. & Kolnaar, B.G.M. (2005). NHG-standaard. Lumbosacraal radiculair syndroom. Eerste herziening. Huisarts Wet. 2005;48(4):171-8.
Tulder, M.W. & Koes, B.W. (2004). Evidence-based handelen bij lage rugpijn. Epidemiologie, preventie, diagnostiek, behandeling en richtlijnen. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
© Copyright 2024 Hierhebikpijn.nl | bron | Alle rechten voorbehouden.