Hi Elise,

Als ik die dingen niet meer kan doen zoals ik altijd heb gedaan, doe ik ze liever niet. Met een slepend been, zwetend van zo’n stuk kunststof, door een museum lopen of op een vliegveld zie ik echt niet zitten. En lange broeken en dikke schoenen in de zomer lijkt me een regelrechte ramp. Dan kan ik de helft van mijn kleren op Vinted zetten. Mocht de klapvoet blijven, dan betekent dat in die zin echt wel het einde van een deel van mijn leven. Ik begrijp dat een EVO voor velen wel een uitkomst zou kunnen zijn dus het is goed dat ze worden geadviseerd.

Heb jij trouwens via de fysio een EMS apparaatje gekregen? Of zelf aangeschaft? Ik zat al even te snuffelen maar het is lastig te bepalen welke nu precies geschikt is.

Groetjes,

Florine

Hoi Florine,

Ik snap dat je nu kort na je operatie zo denkt, dat deed ik ook na mijn hernia, ik vond ook dat mijn leven voorbij was.
Maar echt, je gaat weer dingen ondernemen en je leert je aanpassen. Zowel fysiek als in je hoofd.
Ik zie het nu als mijn leven voor en mijn leven na de hernia. Als iemand mij toen had gezegd hoe ik er een aantal jaar later in zou staan,had ik dat niet geloofd!
En twee jaar geleden toen ik hoorde dat die enkel ook niet weer goed komt, dacht ik weer dat alles instortte wat ik weer had opgebouwd, dat ik niet nog een keer in zou kunnen leveren en een heftige revalidatie aan zou kunnen.
Maar ik merk nu voor de tweede keer dat ik toch flexibeler ben dan ik dacht en met andere dingen tevreden kan zijn.
Nu lijkt voor jou waarschijnlijk ook of je oude leven onmogelijk zal zijn, maar je gaat echt op een geven moment in oplossingen denken, dingen uitproberen. En je hoeft niet morgen op reis, geef het tijd. Zowel lichamelijk als in je hoofd.

Hi Elise,

allereerst bedankt voor je reacties.
Wel fijn om iemand te lezen die al wat ervaring heeft op dit gebied en wat tips heeft. En ons wellicht kan behoeden voor wat letterlijke en figuurlijke misstappen.
Net als Florentine ben ik ook wel benieuwd naar dat EMS apparaat? Is dat iets wat je zelf kunt aanschaffen en thuis kunt doen? Ik ga dat in ieder geval aankomende week overleggen met de fysio, thanks daarvoor!

Ik mag zelf nog helemaal geen rugoefeningen van de neurochirurg dus kan me voor nu alleen focussen op de voet. En vroeg me wel af of jij naast de fysio ook nog eventueel andere dingen geprobeerd hebt? Wellicht nog wat alternatieve behandelingen?
Mag ik nu uit jouw verhaal concluderen dat, ondanks je enkel ellende, jij eigenlijk van totaal geen controle over je voet uiteindelijk toch weer flink wat kracht terug hebt gekregen? Is dat dan puur de spieren trainen die het nog wel 'doen' of heb je ook weer wat aansturing terug?

groeten,
Paul

Hoi Paul,

Bij mij was het idd zo dat ik voor de operatie een volledige klapvoet had en geen stuur over mijn onderbeen,ik kon toen alleen met krukken lopen.
Na de operatie kon ik direct mijn been en voet weer bewegen,wel ietwat spastisch, maar er werkten wel weer zenuwen.
Na oefenen is er zeker ook een groot stuk kracht en controle terug gekomen, maar niet zoals voor de hernia.
Alleen merk je dat niet altijd,omdat het ten opzichte van voor de operatie zoveel beter is.
Ik heb het EMS apparaatje nu van mijn fysio te leen en gebruik hem thuis, om te kijken wat het mij nog op gaat leveren. Omdat bij mij de hernia en dus acute zenuwschade al een aantal jaar geleden is, is de kans kleiner dat het werkt dan wanneer kort na het ontstaan van de schade begint.
Heeft het effect,ga ik er zelf eentje aanschaffen of kijken of ik hem via de revalidatie arts, waar ik voor mijn enkel loop, vergoed kan krijgen.
Je kunt ze gewoon zelf kopen,maar ik zou voor gebruik wel even aan je fysio vragen waar je exact de plakkers moet doen. Zitten ze niet goed, dan gaat de beweging ook niet zoals het hoort. Mijn fysio had even met watervaste stift stipjes op mijn been gezet op de plek waar de elektroden moeten.

Groetjes Elise

Hi Paul,

Ik denk te begrijpen wat je bedoelt. Je wilt beginnen met sterker/mobieler worden maar je wordt vertraagd door het herstelproces van de operatie.

Zelf heb ik bij mijn fysio aangegeven dat ik alleen focus op mijn voet wil omdat ik voor mijn gevoel niets heb aan sterke buikspieren als ik niet eens normaal een rondje kan lopen door de parese. In overleg met haar doe ik nu het volgende.

- Als ik volgens het herstelschema van het ziekenhuis moet rusten, ga ik ook echt plat liggen om mijn rug te laten helen. Maar ik zet ik mijn voet wel aan het werk. Ik draai rondjes met mijn voet, probeer hem te heffen (lukt op dit moment nog niet maar toch) en ik probeer mijn voet naar binnen en buiten te bewegen.
- Staat er in het herstelschema ‘lichte activiteiten’ dan probeer ik te balanceren op mijn slechte voet en zo even op 1 voet te staan (5x20 sec). Ook ga met beide voeten op mijn tenen staan en weer terug (3x10 keer) en probeer ik (ook 3x10 keer) mijn slechte voet op te tillen en daarbij recht te houden.

Misschien kun jij ook een dergelijk plan maken met jouw fysio?

I

Hi Elise,

Ook van mijn kant nog even veel dank voor het delen van je inzichten. Ik had er inderdaad even niet bij nagedacht dat de plakkertjes wel op de goede plekken horen om effect te bereiken. Ik ga dit inderdaad even voorleggen aan mijn fysio.

Groetjes,

Florine

ik heb het geduld van een peuter in deze. Je wilt graag stappen vooruit zetten maar vergeet soms dat je ook nog geopereerd bent en dat je herstellende bent. Dat is inderdaad wel lastig en frustrerend.

Het is wel interessant om te lezen hoe andere mensen het aanpakken en hoe ze het eventueel ervaren of welke tips ze hebben. Zeker als er mensen zijn die al veel verder in het revalidatieproces zitten.
De fysio in combinatie met EMS lijkt mij een gouden tip. Vandaar ook mijn vraag of er zo eventueel nog dingen zijn die jullie geprobeerd hebben of doen.
Dat hoeft niet alleen fysio te zijn. Wellicht heeft iemand een personal trainer in de hand genomen, bepaalde oefeningen gedaan waar je misschien niet als eerste aan denkt, wat alternatieve geneeswijzen geprobeerd,...ik denk maar even hardop hier. Het lijkt me een herstelproces van de lange adem dus misschien adviseert een ander juist weer om ook eens met een therapeut te gaan praten. Zoals Elise aangeeft had zij aanvankelijk ook het idee dat haar leven nooit meer hetzelfde zou worden als voor de hernia. Of meer zelfs er is een leven voor en na de hernia. Jij geeft aan dat je jezelf niet eens meer in een museum of luchthaven ziet als de voet niet hersteld en dat je kledingkast al op vinted staat als je aan de EVO moet.
Het vraagt ook wel een bepaalde mindset om de revalidatie tot een goed eind te brengen lijkt me dan. Dus ook benieuwd wat jullie doen als je een slechte dag hebt?

Mijn schema lijkt wat op die van jou. Ik heb wat meer kracht in mijn voet en doe ook wat meer oefeningen om op mijn tenen te staan. Dat lukt alleen met 2 voeten. Verder heb ik een weerstandsband die ik achter mijn voeten steek en dan probeer de voeten te strekken om zo de kuitspieren te trainen. Zittend op een stoel mijn voeten heffen en op de tenen staan. En al staand op de hiel proberen staan. En ik fiets wat op de hometrainer. En veel netflixen ;)

groeten,
Paul

Hi Paul,

Wat jij zegt,klopt helemaal, hoe belangrijk mindset is!
Tijdens de revalidatie na mijn hernia heb ik een tijdje hulp van een psycholoog gehad,omdat ik het niet meer zag zitten hoe mijn leven veranderd was.
Baan kwijt (afgekeurd) ,hobby kwijt, sport kwijt, ik trok dat niet.
En dan gaat je revalidatie ook niet.
Nu, met mijn enkelblessure moet ik weer dingen inleveren, die ik na de hernia als "het nieuwe normaal" had opgepakt en nu overweeg ik weer mentale hulp in te schakelen. Op dit moment gaat het redelijk, maar als het weer "donker" wordt, ga ik weer aan de bel trekken.
Jij noemt ook met twee benen oefenen, mijn fysio raadt dit ook aan.
Die noemde het een soort "mind fuck" voor je slechte been als je eerst met twee voeten dezelfde beweging maakt en daarna alleen met de slechte of afwisselend goed en slecht.
Dat zou helpen om de hersenen te laten denken dat de aansturing van beide voeten even goed is.
Mijn fysio benadert dingen ook steeds vanuit het positieve, dus juist ook dingen doen die je wel kunt.
Dat zou ik Florine ook aan willen raden, focus je niet alleen op die voet, maar ook op andere lichaamsdelen die wel trainbaar zijn.
Dat geeft een positief gevoel na een fysio sessie.
Nu zie je alles heel zwart in, maar echt, er is nog genoeg wat je wel kunt en met de juiste hulp en hulpmiddelen nog veel meer!

Groetjes Elise

Hi Elise,

Ben jij in behandeling geweest bij een fysio die gespecialiseerd was in neurologische aandoeningen?

Hoe lang is jouw operatie nu geleden?

Groeten,
Paul

Hi Paul en Elise,

Ik vroeg mij af of jullie ervaring hebben met het gebruik van een hot of juist cold pack voor de klapvoet? Ik lees verschillende inzichten of warmen/koelen en weet eigenlijk niet goed wat wijsheid is.

Bedankt weer!

Groetjes,

Florine