Goedendag, Ik ben even benieuwd. Op internet is op één lotgenotenforum na, niets te vinden over mensen die hun heup hebben gebroken door een ongeval welke niet ouderdomsgerelateerd zijn. Hoe is het verloop van een gebroken heup bij van oorsprong gezonde bewegelijke jonge tot relatief jonge mensen en dan vooral na de diverse operaties die mogelijk uitgevoerd zijn? Ik ben 53 ik heb 29 december een ernstig ongeval gehad tijdens het uitoefenen van mijn sport, tw snelheid behendigheid met paard en wagen, te noemen een paardenmarathonwedstrijd. Ik heb daarbij mijn enkelbanden afgescheurd, mijn meniscus ernstig beschadigd en ook de heup gebroken, de dijbeenhals was helemaal door. Aan laatstgenoemde ben ik 6 uur na het ongeval met spoed geopereerd en heb drie pinnen gekregen (gecanul..... schroeven), na de operatie mocht ik 6 weken niet belasten, alleen bij het naar de wc gaan mocht ik op krukken lopen waarbij ik de grond met het aangedane been alleen mocht aantippen. Het is allemaal vreemd gegaan want de traumachirurg heeft behalve klinische conclusies niets met mijn knie en enkel gedaan, pas 14 februari ben ik door mijn eigen orthopeed (waar ik al van jongs af aan bekend ben in een ander ziekenhuis) geopereerd aan mijn knie. Nu gaat het over mijn heup, bij 6 weken heb ik de laatste controle gehad bij de traumachirurg, qua heup mocht ik gaan belasten maar vanwege de nog te opereren knie kon dat niet, rond 28 februari kon het revalideren beginnen. Ik ben nogal een doorpakker en volgens verschillende artsen heb ik een vreemd soort pijnbeleving in de vorm van een veel te hoge pijngrens, ikzelf zeg vaak als er geen sprake van pijn is, is er ook geen grens... Binnen zeer korte tijd deed ik alles weer, de knie geeft na de operatie helemaal geen last meer, de enkel heeft nog een brace nodig omdat die continue zwikt. Met mijn heup kan ik alle bewegingen maken die ik wil zonder pijn op te wekken maar nu komt ie: Als ik loop en soms ook al bij het gewoon stilstaan, voel ik iets in mijn bovenbeen, (niet in de lies), het lijkt in het allerbinnenste te zitten waar het litteken van de operatie zich bevind, dus waar de schroeven er in gegaan zijn, tot vlak boven mijn knie, dit verschilt van een irritant gevoel tot soms zelfs pijnlijk, ik heb ook het gevoel de plek van het litteken vast te moeten pakken, dat helpt niets maar is een reactie. Het gevoel wat ik waarneem is hetzelfde gevoel als toen ik het ongeluk kreeg en wist dat er "iets" in mijn bovenbeen kapot was, echter dan nu veel minder pijnlijk, dus een slap aftreksel van de toen gevoelde pijn. Het lijkt mij dat dit gevoel er niet hoort te zijn en ik ben ook bang al te merken dat het van lieverlee erger wordt. Mijn vraag is, wat zou dit kunnen zijn? Ik heb inmiddels voor volgende week een afspraak bij mijn vertrouwde orthopeed, incl. foto. Maar zou graag via meerdere bronnen het verloop horen na een gelijkwaardige operatie, zoals hoe groot de kans is op eerder ontstane artrose, hoe lang duurt het voor dat zeker is dat er geen necrose optreedt etc etc . Volgens de traumachirurg kunnen de pinnen blijven zitten, volgens de orthopeed zal de toekomst dat moeten uitwijzen. Hoe denken jullie daarover. Ik hoop van jullie te vernemen, Groet, Petra de Graaf
Goedendag, Ik ben even benieuwd. Op internet is op één lotgenotenforum na, niets te vinden over mensen die hun heup hebben gebroken door een ongeval welke niet ouderdomsgerelateerd zijn. Hoe is het verloop van een gebroken heup bij van oorsprong gezonde bewegelijke jonge tot relatief jonge mensen en dan vooral na de diverse operaties die mogelijk uitgevoerd zijn? Ik ben 53 ik heb 29 december een ernstig ongeval gehad tijdens het uitoefenen van mijn sport, tw snelheid behendigheid met paard en wagen, te noemen een paardenmarathonwedstrijd. Ik heb daarbij mijn enkelbanden afgescheurd, mijn meniscus ernstig beschadigd en ook de heup gebroken, de dijbeenhals was helemaal door. Aan laatstgenoemde ben ik 6 uur na het ongeval met spoed geopereerd en heb drie pinnen gekregen (gecanul..... schroeven), na de operatie mocht ik 6 weken niet belasten, alleen bij het naar de wc gaan mocht ik op krukken lopen waarbij ik de grond met het aangedane been alleen mocht aantippen. Het is allemaal vreemd gegaan want de traumachirurg heeft behalve klinische conclusies niets met mijn knie en enkel gedaan, pas 14 februari ben ik door mijn eigen orthopeed (waar ik al van jongs af aan bekend ben in een ander ziekenhuis) geopereerd aan mijn knie. Nu gaat het over mijn heup, bij 6 weken heb ik de laatste controle gehad bij de traumachirurg, qua heup mocht ik gaan belasten maar vanwege de nog te opereren knie kon dat niet, rond 28 februari kon het revalideren beginnen. Ik ben nogal een doorpakker en volgens verschillende artsen heb ik een vreemd soort pijnbeleving in de vorm van een veel te hoge pijngrens, ikzelf zeg vaak als er geen sprake van pijn is, is er ook geen grens... Binnen zeer korte tijd deed ik alles weer, de knie geeft na de operatie helemaal geen last meer, de enkel heeft nog een brace nodig omdat die continue zwikt. Met mijn heup kan ik alle bewegingen maken die ik wil zonder pijn op te wekken maar nu komt ie: Als ik loop en soms ook al bij het gewoon stilstaan, voel ik iets in mijn bovenbeen, (niet in de lies), het lijkt in het allerbinnenste te zitten waar het litteken van de operatie zich bevind, dus waar de schroeven er in gegaan zijn, tot vlak boven mijn knie, dit verschilt van een irritant gevoel tot soms zelfs pijnlijk, ik heb ook het gevoel de plek van het litteken vast te moeten pakken, dat helpt niets maar is een reactie. Het gevoel wat ik waarneem is hetzelfde gevoel als toen ik het ongeluk kreeg en wist dat er "iets" in mijn bovenbeen kapot was, echter dan nu veel minder pijnlijk, dus een slap aftreksel van de toen gevoelde pijn. Het lijkt mij dat dit gevoel er niet hoort te zijn en ik ben ook bang al te merken dat het van lieverlee erger wordt. Mijn vraag is, wat zou dit kunnen zijn? Ik heb inmiddels voor volgende week een afspraak bij mijn vertrouwde orthopeed, incl. foto. Maar zou graag via meerdere bronnen het verloop horen na een gelijkwaardige operatie, zoals hoe groot de kans is op eerder ontstane artrose, hoe lang duurt het voor dat zeker is dat er geen necrose optreedt etc etc . Volgens de traumachirurg kunnen de pinnen blijven zitten, volgens de orthopeed zal de toekomst dat moeten uitwijzen. Hoe denken jullie daarover. Ik hoop van jullie te vernemen, Groet, Petra de Graaf