Beste mensen.

Aangezien ik sinds 1995 op de sukkel ben met de rug ga ik mijn verhaal serieus inkorten om het makkelijk te houden.
Sinds 1995 rugpijn. MRI, RX, resultaat Spondylolyse L5 (lage graad 1 van lysthesis t.o.v S1).
Nu in 2017: Gekende Spondylolyse L5, Facetartrose L4-L5 en discartrose L3-L4
Zeer veel neurochirurgen bezocht ondertussen en niemand wil er aan beginnen omdat ik
weinig of geen zenuwpijn heb enkel bij koud weer een beetje pijn in rechter been (kuit). Bij goed weer is dit er niet.
Mijn grootste probleem is van zit naar rechtop komen en vooroverbuigen ( moet me steeds vasthouden ).
Kan 10 km stappen, kan 2u fietsen.
Bij fietsen geen pijn, bij wandelen ook niet. Afstappen van de fiets moet ik op het gemak doen.
Lang staan, zitten geven wel problemen.
Stijf gevoel in de rug. Kan pijnscheut opwekken door iets naar voor te buigen
Nu heeft er me nog niemand iets verteld over hoe pijnlijk deze toestand al dan niet is.
Zouden het misschien de rugspieren kunnen zijn begin ik al te denken? Ontstoken of geïrriteerd?
Waarom denk ik dit nu ineens: Omdat als ik TENS plaats op de rug dit ongeveer dezelfde pijnprikkels geeft en ik daarna meer last heb.
Voorovergebogen naar rechtop komen lukt niet zonder te steunen op tafel of stoel (geen kracht >> pijn ).
Ga dus altijd door de knieën i.p.v te buigen.
Reeds alles doorlopen: Kine, accupunctuur, tractie, facetdenervatie, fasciatherapie, osteopaat....
Ik word er stilaan moedeloos van zodanig erg dat ik al 1.5j aan de antidepressiva zit.
Rugspieren zijn slecht. Normaal als je de rug niet kan gebruiken.

Alvast bedankt voor het lezen en voor de hulp.

Nog iets: Als ik bij de tandarts op de stoel lig en deze beweegt de stoel naar achter krijg ik een sterke pijnscheut in de rug.

Hieronder het verslag van 2017 van de laatste chirurg die het had over de slechte staat van de rugspieren.

Patiënt consulteert voor therapeutisch advies naar aanleiding van zijn rugklachten, dewelke ik uiteindelijk zeer goed kan begrijpen. Van voor af aan moeten we hier stellen dat het een wat moeilijker dossier is met relatief dun ijs en dat de nodige voorzichtigheid, maar vooral terughoudendheid in verband met agressieve therapie de grootste garantie betekent dat de patiënt op lange termijn niet in echte problemen terecht geraakt.
We worden hier geconfronteerd met een bilateraal lysis/listhese graad 0,5 maar ook met discartrosische veranderingen op het niveau L3/L4 en op botscan zien we zelfs dat de bovenliggende segmenten aldaar niet van de beste kwaliteit zijn. Het idee dat één van deze segmenten dus exclusief verantwoordelijk is voor de rugklachten van de patiënt is van voor af aan verkeerd. Het is een multisegmentaal probleem waarbij dat een eenvoudige oplossing eigenlijk niet bestaat.
De basisproblematiek is een gebrek aan core stability, ik heb de patient gewezen op de kwalitatief werkelijk ondermaatse toestand van onder meer de paravertebrale spieren, juist dat spierkorset wat de patient zou nodig hebben om alle hiaten in de stabiliteit op te vullen.
De idee dat een operatie bij deze patiënt een meerwaarde zou kunnen betekenen over langere termijn is
misschien een mooie droom, maar met zekerheid bedrog.
Dat de patiënt hier nooit een restitutio ad integrum gaat bereiken moet ook hem eigenlijk heel duidelijk zijn.
Een goede informatie met begrip voor de biomechaniek van de wervelzuil moet hem eigenlijk zelf klaarmaken wat kan en wat niet kan. Veel wat de patient mij gezegd heeft wat hij kan, zou hij beter niet vertonen.
Patient kan eigenlijk alleen maar zijn huidige situatie verbeteren of op zijn minst stabiliseren met een zeer
consentieus programma van rughygrëne en reconditionerende maatregelen. Mijn voorkeur voor onder meer rugzwemmen en aquagym heb ik hem duidelijk gemaakt. Dit is ook geen programma van een sessie van 9 keer op voorschrift, maar een levensopdracht.
Wanneer de neurologie ons zou dwingen of hij in x-aantaljaren met een prachtig programma achter de rug toch met intrek tot de pijn zou komen dan kan men over een operatie terug gaan spreken, maar dan moet men met alle voor en tegen rekening houden en de patiënt ook zijn verwachtingspatroon niet verkeerdelijk invullen.

Hoi V4-lover,

Het is een uitgebreid en duidelijk verhaal. Je hebt op die momenten die je beschrijft waarschijnlijk druk op de zenuw die jou pijn veroorzaakt. Alleen je hebt dusdanig druk op je zenuw dat het niet geopereerd wordt.
Dit is geen gek besluit, want een rugoperatie kent behoorlijk wat risico's.

Maar ik begrijp dat het je frustreert. Heb je in de afgelopen tijd al ooit goede rugtraining voor je spieren gehad>

Een spondylolyse, facetartrose en discartrose komt namelijk heel veel voor. Het geeft bij de ene persoon heel veel klachten en bij de andere heel weinig. Het enige wat echt goed werkt is je rug trainen, trainen en trainen. Het is alleen zoeken welke training en oefening voor jou goed werken. Er zijn speciale rugrevalidatie schema's die je bij een fysiotherapeut kan volgen. Maar na al deze tijd zal er ook een mentaal component bij komen, en dat is pijneducatie. De pijnsignalen zijn geen waarschuwingssignalen meer, maar overprikkeling van de zenuwen die de prikkels doorgeven aan je hersenen. Dus je moet leren dat pijn (niet altijd) een gevaar voor jou is, en soms moet je dus wat zwaarder trainen dat je denkt zelf dat goed voor je is. Dus vraag wel professionele hulp

Beste,

Bedankt voor uw antwoord.
Ik heb amper zenuwpijn.
Heb juist een beetje een vervelend trekkend gevoel in mijn rechter been ...vooral in de winter.
De oefeningen die een kine me aanleert zijn te zwaar. Ik krijg helse pijnscheuten. 1 chirurg dacht in de richting v d lyse. ( Bot dat tegen bot schuurt).
Kan ook niet lang zitten of vooroverbuigen.
Begrijp ook niet dat mensen die hetzelfde hebben als ik ( zoals je beweert) er weinig of geen last van hebben.
De foto's zijn steeds statische opnames dus niemand kan vertellen wat de rug doet bij belasting.
Ik ben ook 1.92m groot wat nadelig is.

Hoi,

Je aanname klinkt logisch, en is misschien ook tegen je vertelt, maar je lengte maakt hierin niets uit.

Dat is het aller moeilijkste van beeldvormend onderzoek helaas (zoals MRI, röntgen of CT-scan) Het is bewezen dat dit eigenlijk heel weinig zegt in relatie met klachten. Er zijn vele wetenschappelijke onderzoeken gedaan, waaruit blijkt dat mensen met de grootste hernia's, rugafwijkingen etc, zo goed als klachtenvrij zijn. Dit geldt heel erg bij artrose (in alle gewrichten) hierin zit geen verband. Dit maakt het voor de medische wereld af en toe heel lastig. Dit wil niet zeggen dat jij je aanstelt of dat je geen klachten moet hebben. Maar we weten eigenlijk gewoon niet zo goed wat nu precies de klachten veroorzaakt (zolang het om pijn gaat) bij uitvalsklachten is het natuurlijk heel duidelijk.
Pijn is gewoon een vreemd iets. En dit gaat niet alleen of je eigen pijngrens. Maar je hersenen, de (over)prikkeling van de pijnzenuwen spelen hierin allemaal een rol. Maar dit is niet vast te leggen of inzichtelijk te maken.

Artsen en specialisten kijken heel erg naar het beeldvormend onderzoek, maar zoals je al aangeeft niemand weet wat er gebeurd als je beweegt in de rug. En dit is ook niet vast te stellen.

Er zijn veel verschillende manieren van trainen. Ik ben van mening bij deze klachten. Blijf bewegen, zoek een beweegvormen die bij je past (niet rugspecifieke oefeningen) Vooral niet als die helse pijnen geven. Je rugspieren train je bij elke vorm van bewegen en sport. En misschien door de pijn train je niet volgens het boekje, maar is de aanpassing die je lichaam maakt voor jou de beste. Ga trainen wat je wel kan en vooral functioneel. Zoals al aangegeven zal bewegen voor jou je hele leven belangrijk blijven, dus zoek iets wat je volhoudt.

Succes!

Dank je voor uw antwoord en begrip.
Wat je zegt klopt. Bij zenuwpijn is de oorzaak veel beter te achterhalen.
Na 25j onderzoek ben ik al ver gevorderd ervaringsdeskundige op gebied van medische beeldvorming ;-).
In 2017 had ik chirurg gevonden die me wou opereren langs rug en buik om L5 -S1 vast te schroeven.
Indien dit niet volstond zou hij omhoog gaan tot L3.
2 andere chirurgen hierna spaken helemaal anders en raadden me ten stelligste af om me te laten opereren.
Ben die 2 andere eeuwig dankbaar dat ze me doen inzien hebben dat opereren niet OK was.
Indien het moest kon het ook perfect via de rug zeiden ze beiden.
Hoe had ik hier dan gezeten???

Fietsen op de racefiets lukt vrij goed omdat wervels achteraan ontlast worden.
Moet wel regelmatig eens stoppen.
Wandelen lukt ook.

Wat niet lukt is: Lang zitten, lang stilstaan, vooroverbuigen, van wit naar rechtop komen.
Ligt vooroverbuigen lukt niet ( moet door de knieën gaan dan ).

Bedankt.

Beste ,
Volgens mij heb je spondylolise met anteralise graad 1 mbt L5-S1.
L5 bilateraal afgebroken